Zelf was ik in de brugklas ook druk. Ik had altijd ruzie met iedereen, zelfs met directeur Malek. Misschien is ruzie niet het goede woord, maar ik ging in discussie met iedereen en als ik straf kreeg, was ik het daar nooit mee eens.
Het is ook best spannend, zo’n eerste jaar. Je weet eerst niet goed waar je plek is. Nu weet ik dat er eigenlijk alleen maar bijzondere mensen op Het Plein zitten. Er zijn allerlei culturen dwars door elkaar. Ik ben Marokkaans, hier kom ik in aanraking met Turken, Bulgaren en Nederlanders.
Het leukst vind ik onze feestjes. Dan eten we uit elkaars keuken. De koekjes uit de verschillende landen zijn dan het lekkerst. Nee, ergiedrankjes zijn ook op de feesten verboden.”
Prevesh Balradj (15): “Tijdens een vergadering van de leerlingenraad, elke drie weken, zitten we in een gewoon klaslokaal, vaak in een kring. We gaan dan met z’n achten brainstormen.
Twee meisjes schrijven op wat er allemaal gezegd wordt en omdat ik de voorzitter ben, bespreek ik de ideeën uit de vergadering met de directeur. Eigenlijk keurt hij bijna elk idee wel goed. Dat is natuurlijk supergaaf.
Als we iets bedacht hebben en het lukt, dan ben ik daar erg trots op. Zo kwam laatst iemand op het idee iets te doen met Halloween. De docenten vonden het goed en nu hebben we voor die dag spelletjes georganiseerd.
In principe kan iedereen bij de leerlingenraad, als er plek is. Je moet dan wel gekozen worden. Mensen vonden mij het meest geschikt als voorzitter, omdat ik nooit iets zomaar doe, maar juist overal over nadenk en alles bespreek. Dat heb ik afgekeken van mijn vader. Die is directeur.”
Dit portret van Praktijkcollege Het Plein werd eerder gepubliceerd in de Parool Scholengids 2015.