De Wet Langdurige Zorg is in 2015 ingegaan, als opvolger van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten. Deze wet ging in 1968 in en regelde zwaardere en langdurige zorg. Daarbij ging het bijvoorbeeld om zorg voor mensen met een ernstige beperking die hun hele leven lang in een instelling wonen en mensen in de ouderenzorg. De wet was een landelijke wet. De voorwaarden waren overal hetzelfde.
De AWBZ werd steeds verder uitgebreid met verschillende vormen van zorg en ondersteuning. Daardoor werd de wet steeds complexer en bureaucratischer. In 2003 veranderde er een en ander in de AWBZ. Zo kregen gemeenten meer verantwoordelijkheid.
Per 1 januari 2015 werd besloten om de AWBZ af te schaffen. Veel van de hulp die onder de AWBZ viel is toen naar gemeenten gegaan, zoals naar de Jeugdwet of de WMO. Een ander deel valt weer onder de zorgverzekeraars, zoals wijkverpleging. Wat er overblijft in de opvolger van de AWBZ, de WLZ, is langdurige zorg voor mensen die intensieve zorg nodig hebben.
Op regelhulp.nl van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport leest u meer informatie over de Wet Langdurige Zorg. Zo vindt u hier onder andere informatie over de vergoeding van hulpmiddelen, behandeling bij gedragsproblemen en maatschappelijke ondersteuning.
Het Centrum Indicatiestelling Zorg(CIZ) beoordeelt of iemand in aanmerking komt voor langdurige zorg. Deze beoordeling heet ook wel indicatiestelling (Art. 3.2.3. lid 1 Wet langdurige zorg). Het CIZ bepaalt dit aan de hand van vaste criteria voor welke zorg iemand in aanmerking komt. Komt iemand in aanmerking voor langdurige zorg? Dan geeft het CIZ een wlz-indicatie af. Dit is een besluit waarin staat dat een kind of volwassenen recht heeft op langdurige zorg vanuit de WLZ.
Op basis van de indicatie kan iemand langdurige zorg ontvangen in:
In sommige gevallen kan iemand langdurige, intensieve zorg thuis ontvangen. Het Zorgkantoor gaat hierover in gesprek met de betrokkenen en beoordeelt of veilige zorg thuis mogelijk is.
Ook kunt u met een wlz-indicatie zelf zorg organiseren met een Persoonsgebonden Budget (PGB).
De WLZ is van toepassing op een kleine groep kinderen en jongeren. Het gaat hierbij om kinderen en jongeren die vanwege een beperking, stoornis of aandoening langdurig 24 uur per dag toezicht of zorg dichtbij nodig hebben.
Veel van deze kinderen gaan niet naar school, maar naar een Kinderdienstencentrum (KDC). Zij hebben een ontheffing van de leerplicht. Andere kinderen gaan wel naar school, meestal een school voor speciaal onderwijs. De ondersteuning die dan op school nodig is, wordt deels georganiseerd door de school en valt deels onder de WLZ.