Het vergt inspanning om posities in de GMR en MR vervuld te krijgen. Helemaal het voorzitterschap. Wettelijk gezien worden ouders verkozen, maar de praktijk is weerbarstiger: weinig ouders stellen zich verkiesbaar. De twee voorzitters die we spreken waren niet direct uit op een rol in de GMR: ze zijn gevraagd én overgehaald.
“Bij gebrek aan een opvolger is mijn voorganger jaren langer gebleven dan ze voor ogen had. Ik ben gevraagd en heb me uiteindelijk, uit medelijden met haar, over laten halen [glimlach]. Tevens had ik de mogelijkheid het voorzitterschap te delen. Mijn co-voorzitter hield er na een paar maanden mee op en hier zit ik nu, ruim anderhalf jaar verder, als voorzitter” [brede glimlach].
“Ik ben niet zozeer overgehaald als erin geluisd [lachend]. Ik was nieuw en dacht dat een rol in de GMR vanzelfsprekend volgde uit mijn rol in de MR. De voorzitter trad af en toen heb ik bewust voor het voorzitterschap gekozen. Later leerde ik dat je als als MR-lid niet per se in de GMR hoeft te zitten.”
Eenmaal op hun plek zijn de voorzitters enthousiast. Ze vinden hun rol plezierig en nuttig.
“Ik ben het helemaal eens met de stelling dat dit werk niet alleen nuttig, maar ook plezierig is. Ik ben al lange tijd betrokken bij medezeggenschap in het onderwijs. Als GMR-voorzitter word ik gezien als volwaardige gesprekspartner; ik heb iets in te brengen en ontvang daar serieuze terugkoppeling op. Dat geeft plezier in het werk.”
“Omdat mijn kind binnenkort van school wisselt moet ik aftreden. Ik heb nu al heimwee naar ‘mijn’ GMR. Het was kort, maar fantastisch. Als het mocht, zou ik blijven. Zodra mijn dochter het toestaat, hoop ik op een plek in de medezeggenschap van haar nieuwe school.”
Ouderschap combineren met (gemeenschappelijke) medezeggenschap levert soms interne strijd op. Je bent ouder, hebt één of meer kinderen op school, maar bent vooral vertegenwoordiger van het algemeen belang; alle scholen in de stichting en alle kinderen op school tellen mee. Dat is niet altijd makkelijk.
“Ik moest instemmen met een plan dat direct de klas van mijn zoon raakte. Toen heb ik gekozen voor het algemeen belang. Ik werd er emotioneel van. Je voelt je een beetje verscheurd. Toch wist ik, dat ik het juiste had gedaan.”
De GMR wordt als prettiger en invloedrijker ervaren dan de MR. De GMR heeft een grotere afstand tot het schoolplein en is in een eerder stadium betrokken.
“Ik vind mijn rol in de GMR prettiger dan in de MR. In de MR heb ik sneller het gevoel ‘zeurpiet’ te zijn. Terwijl ik juist als ‘zeurpiet’ mijn kritische rol vervul. In de MR is het lastig om afstand te bewaren tot de zorgen van ouders. Het werk is daardoor moeilijk. Ik ervaar snel een gevoel van onmacht.”
“Mee eens. Daarnaast heb je in de GMR meer invloed. In de MR zie ik dat dingen al besloten zijn, dat blijkt dan in de GMR te zijn gebeurd. Als ouder in de MR heb ik dan geen inspraak meer.”
Wat is je rol als voorzitter? Waar leg je prioriteiten? Belangrijk zijn eenheid van het team en doelgerichtheid.
“De GMR kwam onverwachts op mijn pad. Omdat ik nieuw was ben ik ben cursussen gaan volgen om mijn rol zo goed mogelijk uit te voeren. Ik wilde een krachtig orgaan maken van onze raad. Ik had daarvoor twee prioriteiten: ten eerste een eenheid vormen als team met ouders en leraren en daarnaast met alle scholen in de stichting. Ten tweede doelgericht vergaderen en constructief te werk gaan. Leidraad daarbij is mijn bemiddelende rol binnen de GMR, maar ook tussen de raad en het bestuur.”
“Herkenbaar. In onze GMR is het streven om de MR’en te verbinden in plaats van als losse eilanden te laten fungeren. Daarnaast ben ik als voorzitter gespitst op het stellen van eigen doelen, naast die van het bestuur. Dit doen we aan het begin van ieder schooljaar.”
Tot zover dit voorproefje. Herken je jezelf in ervaringen van deze twee raadsleden in de medezeggenschap? Mail ons via mira@onderwijsconsument.nl met jouw hoogte (of diepte) punt in de medezeggenschapsraad.