Allemaal bijzondere kinderen

Hij heeft lang in de put gezeten omdat hij liever naar de havo of het vmbo was gegaan dan naar De Apollo. “Maar daar heb je veel grotere klassen en niet die extra ondersteuning en daar ben ik nu blij mee. Ik haal goede cijfers, dus het heeft zich wel ontwikkeld allemaal.”

Patrique Goudzwaard (17) heeft bijna zijn rijbewijs en wil de racerij in. Hij kwam op De Apollo vanwege dyslexie en ADHD en is heel actief. Hij helpt met feesten en staat dagelijks vrijwillig in de kantine. “Ik ben vrij behulpzaam ingesteld. En je hebt wat te doen.”

De Apollo heeft (nog) geen leerlingenraad, maar Patrique had daar best een stem in willen hebben. “Er zijn een paar regels op school waar ik tegen ben. Ik gebruik de agenda op mijn telefoon, maar dat mag niet.”

De nieuwe directeur, Gerdi Heringa, voert wel veranderingen in. Die leerlingenraad moet er komen, vindt ze, en ook het telefoonverbod staat ter discussie.

Nu wordt eerst verbouwd, er komt meer ruimte voor sport en beweging. Dat is ook nodig voor de training Rots en Water, die behoorlijk fysiek kan zijn. Bennie: “Ik dacht eerst: o nee, daar gáán we weer. Zeker iets voor kinderen die worden gepest. Maar je leert met elkaar omgaan, van simpele dingen zoals begroeten tot wat je moet doen als iemand je wil aanraken.”

Voor sommige leerlingen is dat moeilijk, zegt hij. “Alle kinderen in de klas hebben wel iets, een afwijking, als je dat zo kunt noemen. Maar dat maakt het ook leuk op De Apollo. We hebben kinderen in allerlei soorten en maten en dat is interessanter dan tien normale mensen bij elkaar.”

Dit portret van De Apollo werd eerder gepubliceerd in de Parool Scholengids 2015.