“Nu ga ik elke dag vanuit Den Haag helemaal naar Amsterdam, maar weet je, ik vind dat niet erg. Al vanaf mijn achtste dans ik bij één van de beste dansacademies in Nederland, die van Lucia Marthas. En haar academie verzorgt ook de danslessen hier! Mijn school staat nu naast de dansacademie. Ik dans daar vijftien uur per week tussen mijn lessen door.’
Imani Farokhian (14): ‘Ik kwam niet naar het Zuiderlicht voor dans, maar omdat ik hier graag de richting zorg & welzijn wilde doen. De school is namelijk klein, en dat maakt het gezellig. Je kent bijna iedereen, je groet elkaar altijd.”
“We hebben samen het kerstgala en de schoolfeesten. En wat zo leuk is: ik heb ook een uur dansles per week. En sommige leerlingen zijn zelfs zo goed dat ze twee uur per week dansen.”
Gino: “Omdat de school zo met dans bezig is, praten we ook veel over gezondheid. De leerlingen hebben daardoor vorig jaar zelf om gezonder eten gevraagd in de kantine. Eerst stonden daar snoepautomaten.”
“De leraren hebben toen een heel nieuwe kantine opgezet, waar kantinemedewerkers speciaal voor ons eten bereiden. Er is vers fruit, er zijn broodjes, het is allemaal veel gezonder en lekkerder dan het vroeger was.”
Imani: “Er zijn ook nog wel muffins hoor. En soms croissants. Maar dat mag ook wel, als het eten verder zo gezond is. Met sinterklaas stonden er vorig jaar gratis mandarijnen en die eet iedereen dan de hele dag. Dus dan is een muffin soms niet erg.”
Gino: “Ik vond het leuk dat de docenten zo naar ons idee luisterden. Dat doen ze eigenlijk wel vaak, als wij iets bedenken.”
Dit portret van het Zuiderlicht College werd eerder gepubliceerd in de Parool Scholengids 2015.