Contracten voor topsporters

Als meisje uit een boerendorp heb ik wel moeten wennen aan een school waar kinderen met allerlei achtergronden zitten. Ik moest nog leren dat verschillende culturen leuk en interessant zijn. Twee jaar terug had ik alleen maar Nederlandse vrienden, nu ook buitenlandse.

Het is gaaf om te zien wat voor gewoontes Marokkaanse jongens en meisjes hebben. Op kamp, bijvoorbeeld, trokken sommigen ’s avonds opeens een lange jurk aan (een djellaba, DM). Ik heb toen gevraagd waarom ze dat deden. Ze waren niet boos hoor, ze legden uit dat ze dat thuis ook gewend zijn. Dan voelen ze zich op hun gemak.”

Joey Versteeg (17): “Sinds drie jaar zit ik in de de medezeggenschapsraad van Damstede. Samen met een jongen uit de vijfde klas vorm ik de leerlingengeleding. Verder zitten er ook docenten in en ouders en vertegenwoordigers van het personeel van de school. We vergaderen vijf keer per jaar en soms extra als de situatie daar om vraagt.

Als leerlingen hebben we niet altijd instemmingsrecht; soms mogen we alleen adviseren. Maar over zaken zoals het aantal vrije dagen per jaar mogen we zeker meebeslissen, dus als leerlingen hebben we behoorlijk wat invloed op school. Als we klachten of ideeën binnenkrijgen, kijk ik altijd eerst of ik ze gegrond of realistisch vind. Laatst wilden leerlingen bijvoorbeeld dat er een koffiemachine zou komen. Maar dat zou niet rendabel zijn, omdat te weinig leerlingen koffie drinken. Bovendien hebben we al drankautomaten. Ze zijn nu wel bezig met een nieuw wifinetwerk. Dat is handig voor de roosters.”

Dit portret het Damstede van werd eerder gepubliceerd in de Parool Scholengids 2015.